ZeroAvia 115 میلیون دلار از خطوط هوایی یونایتد، آلاسکا، بریتیش ایرویز و آمازون با وعده پرواز با هواپیمای مسافربری منطقه ای بدون آلایندگی در سال آینده جمع آوری کرد. اکنون این استارت‌آپ یک هدف کم‌کم‌تر تعیین کرده است: ساخت یک هواپیمای هیبریدی.
طبق گزارش اخیر، این هواپیمای آزمایشی جدید که در کالیفرنیا ساخته می شود، یک Dornier 228 19 نفره است که دارای “پیکربندی موتور هیبریدی است که شامل موتور هیدروژنی-الکتریکی شرکت و موتور معمولی می شود.” بیانیه مطبوعاتی.
ZeroAvia از گفتن دلیل تغییر برنامه های خود به TechCrunch خودداری کرد. یک سیستم هیبریدی می تواند به تنظیم کننده ها اطمینان دهد که دورنیر می تواند با خیال راحت برای آزمایش پرواز کند، زیرا این شرکت به توسعه بزرگترین سلول های سوختی هیدروژنی هوانوردی در جهان ادامه می دهد.
تصمیم برای ساخت یک هواپیمای هیبریدی با تصمیمی غیر رسمی همراه شد بیانیه از شعبه بررسی سوانح هوایی بریتانیا (AAIB) در سقوط Moonshot در آوریل 2021، که توجه سرمایه گذاران را به خود جلب کرد: یک نمونه اولیه کوچکتر با سلول های سوختی و باتری در نزدیکی فرودگاه کرانفیلد.
AAIB دریافت که تصادف در نزدیکی فرودگاه کرانفیلد پس از آن رخ داد که موتور پنج نفره Piper Malibu با خاموش شدن باتری آن، برق خود را از دست داد و موتورهای الکتریکی با یک سلول سوختی هیدروژنی تغذیه شدند. فرود اجباری متعاقب آن به شدت به هواپیما آسیب رساند، اگرچه خلبان و مسافر از صدمه دیدن جلوگیری کردند.
TechCrunch سال گذشته فاش شد که پایپر مالیبو به شدت به باتری‌ها متکی بود و از آن‌ها در جریان اولین پرواز تاریخی مالیبو در سپتامبر 2020 استفاده کرد. ، کالیفرنیا در سال 2019 و از آن زمان تاکنون پرواز نکرده است.
پس از سقوط کرانفیلد، ZeroAvia عملیات خود را به بریتانیا در فرودگاه کمپل گلاسترشایر منتقل کرد که مشوق های مالی برای این استارت آپ فراهم کرد. ZeroAvia در حال حاضر دارای دو هواپیمای Dornier 228، یکی در Kemble و دیگری در Hollister است. ZeroAvia قبلاً گفته بود که Dornier را با استفاده از یک سلول سوختی هیدروژنی 600 کیلوواتی تازه توسعه یافته نیرو می دهد.
ZeroAvia بیش از 14 میلیون پوند (17 میلیون دلار) کمک مالی از دولت بریتانیا برای ساخت هواپیمای خود در آنجا به عنوان بخشی از تعهد خالص جت زیرو برای حمل و نقل هوایی بدون کربن تا سال 2050 دریافت کرد.
سقوط نمونه کوچکتر آن به هر فرصتی برای ZeroAvia پایان داد تا به تعهد خود مبنی بر پرواز 300 مایلی این هواپیمای خاص با استفاده از هیدروژن عمل کند. ZeroAvia برای رسیدن به این هدف 1.6 میلیون پوند (2.02 میلیون دلار) دریافت کرد.
در ZeroAvia آخرین پروژه به ارزش 8.3 میلیون پوند در بریتانیا، HyFlyer II وعده داده است که تا فوریه سال آینده یک پرواز مشابه 300 مایلی بدون کربن را انجام دهد که با یک پیل سوختی 600 کیلووات نیرو می گیرد. مشخص نیست که آیا Kemble Dornier اکنون نیز هیبریدی خواهد بود یا خیر.
ZeroAvia از پاسخ دادن به سوالات دقیق در مورد پیشرفت خودداری کرد و سخنگوی سارا مالپلی به TechCrunch گفت که این شرکت نمی تواند در مورد سقوط کرانفیلد اظهار نظر کند تا زمانی که گزارش نهایی AAIB در اواخر تابستان منتشر شود.
مؤسسه فناوری هوافضا (ATI)، نهاد تأمین مالی بریتانیا، بیانیه زیر را بیان کرد: «ATI به دلیل محرمانه بودن تجاری، در مورد پیشرفت پروژه‌های واقعی اظهار نظر نمی‌کند. ما به همکاری نزدیک با ZeroAvia ادامه می دهیم و مشتاقانه منتظر مشارکت HyFlyer و HyFlyer II در درک و توسعه فناوری هواپیماهای بدون کربن در بریتانیا هستیم.
همانطور که ZeroAvia همیشه سیستم های خود را نامیده است، طراحی یک هواپیمای هیبریدی با موتور معمولی یک تغییر بزرگ برای این شرکت است. انتشار صفر. هفته گذشته، وال میفتاهوف، مدیرعامل ZeroAvia به یک کمیته فرعی حمل و نقل از اتاق ایالات متحده گفت که حتی یک درایو هیبریدی با استفاده از باتری “بیش از حد افزایشی” است.
شرکت های دیگر، با این حال، از جمله ایرباسدنبال راه حل های ترکیبی برای هوانوردی هیدروژنی.
چالش‌های زیادی برای توسعه یک هواپیمای کاملاً هیدروژنی وجود دارد، از ذخیره‌سازی سوخت گرفته تا خنک‌کردن سیستم به طوری که در طول پرواز بیش از حد گرم نشود. مدرن ترین هواپیما با سلول های سوختی هیدروژنی تا کنون احتمالا H2Fly. این هواپیمای آزمایشی چهار نفره ماه گذشته یک پرواز 124 کیلومتری را بین اشتوتگارت و فردریشهافن در ارتفاع بیش از 7300 پا به پایان رساند.
در اوایل سال جاری ZeroAvia ویدئویی منتشر کرد نمایش یک “سیستم محرکه کامل” که روی یک وسیله نقلیه زمینی “HyperTruck” نصب شده و توسط یک ملخ کار می کند. این پیکربندی دارای دو سلول سوختی و چندین باتری بود و احتمالاً حدود یک سوم اندازه سیستم مورد نیاز برای بلند شدن دورنیر بود. شامل یک موتور معمولی نمی شد.
هدف نهایی این شرکت ساخت پیل سوختی با قابلیت تولید بین 2000 تا 5000 کیلووات (2 تا 5 مگاوات) است.
در اوایل سال جاری، ZeroAvia یک 350000 دلار کمک مالی برای توسعه اقتصادی از ایالت واشنگتن برای شروع کار در آنجا روی یک هواپیمای 76 نفره De Havilland Dash-8 Q400 از خطوط هوایی آلاسکا.
با این حال، این شرکت همیشه در جمع آوری پول عمومی موفق نبوده است. ZeroAvia از دولت ایالات متحده در پرونده ای که تاکنون اعلام نشده است در دادگاه فدرال دعاوی ایالات متحده شکایت کرده است. بیشتر اسناد پرونده مهر و موم شده است، اما به نظر می رسد به پیشنهاد ناموفق ZeroAvia برای یک قرارداد فدرال اشاره دارد.
آینده پیل های سوختی
بلافاصله پس از سقوط، به نظر می رسید که مسیر ZeroAvia همچنان تنها بر روی سلول های سوختی متمرکز است.
به عنوان مثال، بر اساس بیانیه مطبوعاتی PowerCell Sweden AB، سازنده پیل سوختی مورد استفاده در تصادف، این شرکت پس از حادثه بیش از 23 میلیون کرون (حدود 2.2 میلیون دلار) برای سلول های سوختی هزینه کرده است. این احتمالاً معادل بین 10 تا 13100 کیلووات پیل سوختی است. ZeroAvia هم همینطور ارزیابی پیل سوختی از استارتاپ نیویورکی Hyzon.
ZeroAvia هواپیمای هیدروژنی ندارد. با این حال، این شرکت به ایجاد مشارکت های تجاری جدید ادامه می دهد و وعده پروژه ها و ضرب الاجل های بلندپروازانه فزاینده ای را می دهد.
میفتاهوف که این هفته در مجمع جهانی اقتصاد در داووس حضور دارد، وبلاگی را منتشر کرد که در آن ادعا کرد هواپیمای دورنیر مستقر در بریتانیا “در آستانه پرواز” است و در سال 2024 وارد خدمت خواهد شد.
ZeroAvia این هفته گفت که Dash بزرگتر تا سال 2026 پرواز خواهد کرد برنامه های جدید را اعلام کرد تبدیل یک جت منطقه ای برای کار با سلول های سوختی هیدروژنی “در اواخر دهه 2020 انجام خواهد شد”.