ایلان ماسک، سهام دو طبقه و صاحب آینده

به TechCrunch Exchange، یک خبرنامه هفتگی برای استارتاپ ها و بازارها خوش آمدید. الهام گرفته از TechCrunch روزانه + ستون جایی که نام خود را گرفته است. آیا می خواهید آن را هر شنبه در صندوق پست خود قرار دهید؟ ثبت نام اینجا.

اخبار فناوری این هفته جالب بود، اگر هیچ چیز دیگری نباشد. این واقعیت که ما هفته را با اطلاع از اینکه ایلان ماسک درصد قابل توجهی از سهام توییتر را خریداری کرده است، شروع کردیم، اواسط هفته را متوجه شدیم که او به هیئت مدیره ملحق شده است، و در پایان روز جمعه مشغول خواندن نحوه برخورد کارمندان با این موضوع بودیم. شماره، مشغول بود

اما شلوغ بودن بهتر از نبودن است، و حماسه ما را به فکر کردن بسیار واداشت. من می خواهم امروز یک بار دیگر موضوع را از منشور حق رای مطرح کنم.

چیزی که در چند سال اخیر شاهد آن بوده ایم، سهام چند طبقه با استارت آپ ها است. به بیان ساده، سهام چند طبقه زمانی وجود دارد که سرمایه گذاران و بنیانگذاران یک طبقه از حقوق صاحبان سهام ایجاد می کنند که به آنها رای بیشتری نسبت به سایر انواع کوچکتر سهام شرکت می دهد. این کار چندین کار را انجام می دهد، از جمله تمرکز قدرت در دست های کمتر. در موارد شدید، تنظیمات به اشتراک گذاری چند طبقه می تواند تضمین کند که موسس برای همیشه کنترل کاملی بر شرکت دارد.

فیس بوک یکی از این شرکت هاست. توییتر نیست.

تفاوت این دو شرکت خالی نیست. فیس بوک در تلاش است تا خود را تحت رهبری همان رهبر که آن را به موفقیت اولیه رساند، کشف کند، در حالی که، در مقابل، توییتر اکنون توسط یک غیر بنیانگذار اداره می شود و به تازگی یک کاربر با تجربه بحث برانگیز را به هیئت مدیره خود اضافه کرده است. اینها نتایج بسیار متفاوتی برای شبکه های اجتماعی که به صورت عمومی معامله می شوند، هستند.

این باعث خنده ما می شود. در درک من از قبیله گرایی تکنولوژیک امروزی، افرادی که بیش از همه شیفته ایلان ماسک و برند سرمایه داری خود او هستند، کسانی هستند که بیشتر از استفاده از سهام چند طبقه برای کنترل شرکت ها حمایت می کنند. یا به عبارت ساده تر، افرادی که مشکل کوچکی را در نگه داشتن همه کارت ها توسط مدیر عامل فیس بوک می بینند، کسانی هستند که از کاری که ماسک می تواند در توییتر انجام دهد هیجان زده هستند.

فکر می‌کنم این نمونه‌ای از ناهماهنگی فکری است و من را مجبور می‌کند نظر خود را به اشتراک بگذارم – که ایجاد یک دولت شرکتی که به نظر می‌رسد سلطنتی انتخاب بدی در درازمدت است – یک سوال بپرسم: با توجه به اینکه حرامزاده بسیار ثروتمند آیا به تازگی با استفاده خلاقانه از دسته چک خود به توییتر پیوسته است، آیا این طرز تفکر ما را در مورد حاکمیت شرکتی و اهمیت حق رای سهامداران فراتر از یک سراب تغییر می دهد؟

نه نه دقیقا. ایلان چیزهای فعالی را انجام می دهد، که خوب است، حتی اگر برخی افراد آن را منزجر کننده بدانند، زیرا برخی آن را ترکیبی از یک رویا و الگو می دانند.

ماسک چه چیزی را برای توییتر به ارمغان خواهد آورد؟ چه کسی می داند. اما حداقل سرگرم کننده خواهد بود.

توانمندسازی غیر توسعه دهندگان

مال خودم دوست و همکار ران میلر این هفته در مورد پروژه‌ای در Salesforce نوشت که به افراد امکان می‌دهد هنگام مکالمه با رایانه کد بنویسند. توصیه میکنم بخونیدش این من را به یاد چیزهایی انداخت که اخیراً GitHub ایجاد کرده است، یعنی روشی برای ارائه کد به توسعه دهندگان هنگام نوشتن. به نظر می رسد که ابزارهایی برای توسعه خسته کننده در راه است.

فناوری های پاک Salesforce و Microsoft – شرکت مادر GitHub – جانشین توسعه دهندگان نخواهد شد. کار سختی که انجام می دهند همچنان مورد تقاضا خواهد بود. در عوض، ابزار کدنویسی را از دیدگاه افرادی که به صورت روزانه کد نمی نویسند، در نظر بگیرید، اما گاهی برای انجام کار خود مجبور به انجام آن هستند. برای آنها، به نظر می رسد بازار موانعی را که بر سر راه آنها وجود دارد، برطرف می کند.

بین رشد سرویس‌های بدون کد و کم‌کد و کارهای فوق‌الذکر بر روی تولید کد خودکارتر، ما به آرامی به سمت آینده‌ای پیش می‌رویم که در آن کار توسعه برای مبتدیان و حتی بیشتر برای مبتدیان آماتور قابل دسترس‌تر خواهد بود. این می تواند قفل a را باز کند زیاد از پتانسیل انسانی و حتی شاید کمبود توسعه دهندگان را به طور متوسط ​​کاهش دهد.

تمام آنچه گفته شد، من در مورد این بخش از کار فناوری هیجان زده هستم. برای دادن قدرت بیشتر به افراد بیشتر. برای کل بشریت خوب خواهد بود.