
کمی بیش از پنج سال پیش، صنعت بیمه وارد مرکز دنیای فناوری شد. اگرچه بیمه به عنوان ستون فقرات رشد جهانی عمل می کند، اما از سرعت پذیرش فناوری که سایر صنایع از آن برخوردار هستند عقب مانده است.
کارآفرینان این را فرصتی برای ایجاد اختلال در بازیگران می دانستند و به زودی ادعاهای بلندی مبنی بر اینکه همه چیز در صنعت در شرف تغییر است ظاهر شد. با در آغوش گرفتن فناوری، مردم به زودی «بیمه خود را دوست خواهند داشت!» سرمایه گذاران خطرپذیر متوجه شده اند و استارتاپ ها حلقه های بزرگ سرمایه را بسته اند.
به امروز بروید و به جرات می توان گفت که هیچ یک از ما رابطه صمیمی با بیمه گذاران خود پیدا نکرده ایم. با این حال، این صنعت در حال تحول است زیرا برای همگام شدن با فناوری رقابت می کند.
بسیاری دوست دارند با استناد به برآوردهای عمومی شرکت های بیمه که برخی از آنها به 85 تا 90 درصد کاهش یافته است، اختلال اصلی را رد کنند. اما ما در حال تجربه یک پدیده معمولی هستیم که در صنایع متحول شده توسط فناوری اتفاق می افتد: مدعیان اولیه اغلب از پیچیدگی بازار قدردانی نمی کنند و گاهی اوقات چشم اندازهای بسیار کوتاه مدت را وعده می دهند.
ما آموخته ایم که تغییر یک صنعت بسیار تنظیم شده با یک پایگاه مشتری بی علاقه که به ندرت از رقبا خرید می کند، دشوار است.
اکنون گروه جدیدی از مدعیان از اشتباهات پیشینیان خود درس می گیرند. وقتی وارد insurtech 2.0 میشویم، درسهای آموخته شده به بهترین شیوههای جدید تبدیل میشوند، و این در هیچ کجا به اندازه شرکتهای تازهکار که MGA (مدیریت نماینده عمومی) میسازند آشکار نیست.
تکامل MGA (R).
MGA ترکیبی بین آژانس بیمه (فروش بیمه نامه) و حامل بیمه (ریسک پذیری) است. MGA در طول سال ها در مرز ایالات متحده آغاز شد. شرکتهای حملونقل ساحل شرقی بازار نوظهور غربی را تعقیب کردهاند و به عوامل راه دور با امکانات بینظیر وانت و خدمات ارائه میکنند. در ازای مسئولیت های اضافی خود، این MGA ها کمیسیون های فروش بالاتری را از اپراتورهای شریک خود دریافت کردند.
هنگامی که آنها به صحنه رسیدند، رقبای insurtech ساختار غیرفعال MGA را احیا کردند تا از راه حل های مقیاس پذیرتر خود درآمد کسب کنند. بنیانگذاران یک ارتباط تکنولوژیکی با مشتری را به حاملان ارائه کردند که بر موارد زیر تمرکز دارد: