گلوسیر چه اشتباهی کرد؟

در هفته های اخیر، Glossier حدود 80 کارمند (یا یک سوم نیروی کار شرکت) را اخراج کرده است که بیشتر آنها در تیم آنها بودند.

اگرچه این شرکت در زمانی که واقعاً یک تجارت زیبایی بود بر فناوری تمرکز می کند، اما دیدن این کاهش ها با توجه به فروپاشی فناوری بازار عمومی دشوار نیست.

بسیاری از شرکت‌های مبتنی بر ریسک بر این باورند که آنها شرکت‌های فناوری هستند – در واقع، آنها به این شکل متولد شده‌اند – در حالی که در واقع نیستند. رهبران این شرکت‌ها باید بدانند که در آن چه کاری انجام می‌دهند که این شرکت‌ها را خوب می‌کند و تلاش‌های فنی خود را روی این اهداف متمرکز کنند.

شرکت های فناوری غنی ترین نمرات را دریافت می کنند و دارای بالاترین مضربی از هر بخش هستند. دنبال کردن این ضرایب بالاتر به معنای تلاش زیاد برای نشان دادن این است که چه از نظر عملیاتی و چه از نظر مالی، شبیه یک شرکت فناوری به نظر می رسید.

برای شرکتی مانند Glossier، ظاهر یک شرکت فناوری تفاوت بین نسبت قیمت به فروش 5.44، مانند Estée Lauder، یا 31.6، مانند MongoDB است. بنیانگذار و مدیر عامل Glossier، امیلی وایس، و سرمایه گذاران او این را می داند.

شرکت های فناوری به یک دلیل بسیار ارزشمند هستند: زمانی که فعالیت می کنند، نرخ رشد بالایی دارند و حاشیه سود بسیار بالایی دارند. به همین دلیل است که شرکت‌ها اغلب برای دستیابی به مشخصات تجاری فناوری تصمیمات محصول را می‌گیرند – مانند سرمایه‌گذاری در مهندسی یا اجتناب از عملیاتی که به حاشیه می‌زند.

به عنوان مثال، هانتر واک اشاره کرد که پیگیری حاشیه های نرم افزاری ممکن است یکی از دلایلی باشد که باعث می شود شرکت های رسانه های اجتماعی از مرکز هزینه های تعدیل انسانی اجتناب کنند.

مشکل این نوع راه حل این است که استعداد فنی خود را روی مشکلات اشتباه متمرکز می کنید.

اما با انتشار عمومی داستان تغییر می کند. بازارها با گرفتن شرکت ها، دسته بندی آنها و سپس ارزیابی آنها بر اساس شاخص های شناخته شده کار می کنند. شما نمی توانید تصمیم بگیرید که چه نوع شرکتی هستید.

شما می‌توانید به‌عنوان یک شرکت فناوری تبلیغ کنید و می‌توانید به خوبی از فناوری استفاده کنید، اما اگر بازارهای عمومی تصمیم بگیرند که شما یک شرکت زیبایی هستید، خوب، شما یک شرکت زیبایی هستید (حداقل برای اهداف ارزیابی) تا زمانی که خلاف آن را ثابت کنید.