تعداد نامتناسبی از ربات‌های غذایی صنعتی اولیه که دیده‌ایم روی پیتزا متمرکز شده‌اند. من مدتهاست که استدلال می کنم که این به دو دلیل اصلی است. اول: مردم پیتزا دوست دارند. ما زیاد از آن می خوریم. آمریکایی ها سالانه سه میلیارد پیتزا می خورند. دوم: انجام آن نسبتاً آسان است. خمیر بستر نسبتاً شفافی را فراهم می کند تا مواد را روی آن اضافه کنید.
من اینجا می گویم “عادلانه” زیرا هنوز عوارض وجود دارد. وقتی صحبت از ساخت ربات‌هایی می‌شود که می‌توانند تغییراتی از یک کار را در مقیاس بزرگ انجام دهند، واقعاً کار آسانی نیست. این خمیر است که مشکل دارد. تبدیل یک گلوله خمیر نرم و انعطاف‌پذیر به پوسته پیتزا یکی از آن چیزهایی است که مردم متوجه شده‌اند چگونه به طور موثر انجام دهند، اما هنوز برای روبات‌های کار دشوار است.
تیمی از محققان در MIT، CMU و UC San Diego تصمیم گرفتند چیزی را ایجاد کنند که آنها آن را “دستکاری پیچیده خمیر” می دانند. این سیستم به یک فرآیند دو مرحله ای تقسیم می شود که در آن ربات باید ابتدا کار را مشخص کند و سپس آن را با ابزاری مانند وردنه انجام دهد. سیستم DiffSkill شامل ربات های آموزشی در مورد وظایف پیچیده در شبیه سازی است.
MIT یادداشت می کند:
یک الگوریتم “معلم” تصمیم می گیرد هر مرحله ای که یک ربات باید برای تکمیل یک کار بردارد. او سپس یک مدل یادگیری ماشینی «دانش‌آموز» را آموزش می‌دهد که ایده‌های انتزاعی درباره زمان و چگونگی تکمیل هر مهارتی که در طول کار نیاز دارد، مانند استفاده از وردنه، را آموزش می‌دهد. با این دانش، سیستم به این فکر می کند که چگونه مهارت ها را برای تکمیل کل کار تکمیل کند.
محققان می گویند این سیستم نسبت به سیستم هایی که در مدل سنتی تر آموزش تقویتی آموزش دیده اند برتری دارد. “چارچوب ما راه جدیدی برای ربات ها برای کسب مهارت های جدید فراهم می کند. یونژو لی، دانشجوی CSAIL، گفت: این مهارت‌ها سپس می‌توانند به مدارهای پیچیده‌تری مرتبط شوند که فراتر از قابلیت‌های سیستم‌های روباتیک قبلی هستند.
این رباتیک است، بنابراین کل موضوع پیتزا واقعاً یک مشکل اولیه برای سیستمی است که برای انجام کارهای بسیار بیشتر طراحی شده است. این شرکت به حوزه نوظهور رباتیک برای مراقبت از سالمندان به عنوان یک کاربرد احتمالی در آینده اشاره می کند.