سال گذشته، سرمایه‌گذاران مبالغ بی‌سابقه‌ای را برای استارت‌آپ‌ها ریختند، اما تحولات ژئوپلیتیکی اخیر، افزایش نرخ بهره مورد انتظار و سایر عوامل منجر به تاخیر در تامین سرمایه‌های خطرپذیر شده است.
از آغاز همه‌گیری، ارزش دارایی‌های معنوی افزایش یافته است و به طور فزاینده‌ای به کانون توجه سرمایه‌گذارانی تبدیل می‌شود که می‌خواهند ذخایر گرد و غبار خشک خود را خرج کنند. برای استارت‌آپ‌ها، اطمینان از درست بودن قراردادهای مالکیت معنوی و تجاری آنها می‌تواند در دستیابی به تأمین مالی روان مفید باشد.
انتظار برای رسیدگی به این مسائل در طول تامین مالی می تواند منجر به تاخیر، بازیابی زمان بر و پرهزینه و در بدترین حالت، نمرات پایین تر شود.
در زیر فهرستی از 10 حوزه مالکیت معنوی و تجاری که سرمایه گذاران در طی بررسی لازم در نظر گرفته اند و اقداماتی که استارتاپ ها می توانند برای آمادگی بهتر برای این مسائل انجام دهند، آورده شده است.
اطمینان حاصل کنید که کارفرمایان سابق نمی توانند ادعای مالکیت IP را داشته باشند
سرمایه گذاران به ویژه نگران استارت آپ هایی هستند که مالکیت انحصاری مالکیت معنوی خود را دارند. این دارایی انحصاری اغلب زمانی با خطراتی مواجه می‌شود که بنیانگذار استارت‌آپ جدید خود را در حالی که هنوز در شرکت دیگری مشغول به کار است، راه‌اندازی می‌کند، به خصوص اگر کارفرمای سابق یک محصول یا خدمات رقیب را ارائه دهد.
بهترین استراتژی برای IP این است که در اسرع وقت برای حفاظت فدرال درخواست دهید.
بنیانگذار در حالت ایده آل باید پس از تکمیل تمام کارهای قبلی، کار روی استارتاپ خود را آغاز کند. آنها باید اطمینان حاصل کنند و در صورت امکان، با استفاده از ابزارها، فهرست مشتریان یا اطلاعات محرمانه خود، هیچ کاری را بر روی محصول یا شرکت جدید خود در زمان کارفرمای سابق خود شروع نکنند.
بنیانگذاران همچنین باید هنگام راه‌اندازی یک شرکت جدید و استخدام همکاران یا تأمین‌کنندگان سابق، تمام مقررات ناقص و غیرمجاز را به دقت بررسی کنند.
اگر یک بنیانگذار محصول یا خدماتی را توسعه دهد که با کارفرمای قبلی خود رقابت کند، باید فرآیند توسعه را به دقت مستند کند و حتی از روش توسعه نرم افزار اتاق تمیز استفاده کند تا اطمینان حاصل کند که محصول یا خدمات مستقل از کارفرمای قبلی او ایجاد شده است.
سند IP ایجاد شده توسط کارمندان و پیمانکاران
این واقعیت که یک فرد توسط یک شرکت استخدام شده است معمولاً برای ارائه IP توسعه یافته توسط کارمند کافی نیست.
یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای شرکت‌ها برای محافظت از IP خود این است که همه کارکنان، مشاوران، پیمانکاران، کارآموزان و سایر نهادها قراردادهای محرمانه و انتقال کتبی منعقد کنند. اگرچه این قراردادها معمولاً قراردادهای کوتاه و ساده ای هستند که به طور جدی مورد مذاکره قرار نمی گیرند، شرکت ها اغلب در به دست آوردن آنها شکست می خورند، که می تواند منجر به نداشتن جنبه های کلیدی IP خود شود.