مجمع‌الجزایر وسیع اندونزی مدت‌هاست که برای شرکت‌های لجستیک دردسرساز بوده است، اما رقبای جسور کم نیستند. Astro مستقر در Jarka که تحویل مواد غذایی ۱۵ دقیقه‌ای را ارائه می‌کند، اخیراً یک سری سرمایه‌گذاری ۶۰ میلیون دلاری از سری B را تکمیل کرده است و از زمان شروع کسب‌وکار تنها ۹ ماه پیش، کل بودجه خود را به ۹۰ میلیون دلار رسانده است.
دور سری B توسط Accel، Citius و Tiger Global، با سرمایه‌گذاران فعلی AC Ventures، Global Founders Capital، Lightspeed و Sequoia Capital India هدایت شد. این شرکت از افشای ارزش خود پس از پول خودداری کرد.
سرعت جذب سرمایه گذاری Astro نشان دهنده نیاز به پیش سرمایه گذاری قابل توجه در رقابت تامین مواد غذایی است، یعنی ایجاد سریع زیرساخت لجستیکی و قفل کردن مشتریان وفادار از رقبا. Astro که توسط وینسنت جندرا کهنه کار توکوپدیا تأسیس شده است، قصد دارد درآمد خود را صرف خرید مصرف کننده، توسعه محصول و استخدام کارکنان بیشتری برای اضافه کردن به تیم کنونی 200 نفری خود کند.
مانند بسیاری از کشورهای سراسر جهان، تحویل بر اساس تقاضا در طول همه‌گیری COVID-19 در اندونزی افزایش یافت. اما ورود غذای الکترونیکی به کشور کم است و تا سال 2022 تنها 0.5 درصد تخمین زده می شود، در حالی که در سال 2020 در چین 6 درصد و در کره جنوبی 34 درصد است.
این بدان معناست که فرصت بزرگی برای شرکت هایی مانند Astro وجود دارد که سعی می کنند راحتی سفارش آنلاین غذا را از طریق بازدیدهای معمولی ثابت کنند. پیش‌بینی می‌شود که بازار عرضه غذای الکترونیکی اندونزی تا سال ۲۰۲۵ به ۶ میلیارد دلار برسد.
Astro تحویل 15 دقیقه ای را در محدوده 2-3 کیلومتری از طریق شبکه “فروشگاه های تاریک” اجاره ای خود ارائه می دهد، که مراکز توزیعی هستند که فقط برای خرید آنلاین ایجاد شده اند. این شرکت مدلی پرمصرف را انتخاب کرده است، زیرا مالک کل سفر مصرف کننده، از تامین موجودی، زنجیره تامین، مایل میانی تا تحویل آخرین مایل است. مزیت این رویکرد سخت این است که می تواند کیفیت تجربه مشتری را نظارت کند.
Astro در حال حاضر در حدود 50 مکان در جاکارتا بزرگ، منطقه ای 30 میلیون نفری، از طریق ناوگانی متشکل از 1000 راننده تحویل، فعالیت می کند. این شرکت گفت که درآمد در چند ماه گذشته بیش از دو برابر شده است و برداشت ها به 1 میلیون رسیده است.
این استارتاپ برای جلب نظر کاربران با شرکت های مطرحی مانند Sayurbox، HappyFresh و TaniHub رقابت می کند. تیجندرا گفت که مشتریان او از متخصصان شاغل گرفته تا والدین جوان در خانه “به دنبال آسایش” هستند.
مشخص است که منابع غذایی پول می سوزاند، اما Tjendra معتقد است که با رشد کسب و کار، حاشیه ها بهبود می یابد. منبع اصلی درآمد شرکت، حاشیه ناخالصی است که از کالاهای فروخته شده و هزینه های تحویلی که مشتریان می پردازند، به دست می آورد. بسیاری از هزینه های کسب و کار ناشی از تحویل است، که به گفته بنیانگذار، “به مرور زمان با اجرای هاب ها کاهش می یابد و متعاقباً مناطق فاصله تحویل را کاهش می دهیم”.